Skydiven in Zuid-Afrika

Skydiven is iets wat ik altijd al heb willen doen. En onlangs heb ik eindelijk een sprong in het diepe genomen.

Lees hier over mijn avontuur.

Hoogmoed komt voor de val

Er gaan redelijk wat stappen vooraf aan de sprong. Zo is er de reis naar het vliegtuig, testamenten op orde brengen 

en huilende ouders geruststellen. Na een geruststellend praatje van de skydive-master, JJ,  doe je het harnas aan en krijg je enkele instructies. Het fijne aan een tandemvlucht is dat je eigenlijk niets zelf hoeft te doen. Je kan gewoon ontspannen en genieten van het moment.  

Bepakt en al wordt je achterin een pick-up truck naar een vliegtuig gebracht. Een vliegtuig zonder gordels en 

stewardessen, maar wel een prima nooduitgang (in de vorm van een open 

deur). Het is een rare gewaarwording om naast een open deur te zitten in je Nederland-shirt terwijl je vastgeknoopt zit aan een skydive-master.

De klim gaat langzaam. De bomen, auto’s en mensen worden kleiner en kleiner. De spanning en enthousiasme groter en groter. JJ laat trots op zijn horloge zijn. Ik steek mijn hand uit de open deur om te wennen aan het gevoel. Tot mijn verbazing is de wind niet koud.

Eenmaal op drie kilometer hoogte wordt je geïntroduceerd tot een beginnerscursus filosofie. JJ zegt: als je uit de deur kijkt zie je de Tafelberg. Ik steek voorzichtig mijn hoofd uit de deur en zie inderdaad dat de berg nog aanwezig is. Na nog geen twee seconden gekeken te hebben zegt JJ: “okay, here we go!” Iets wat ondemocratisch besluit hij voor ons beiden dat het tijd is om het vliegtuig te verlaten. En dan komt het: de daadwerkelijke val.

De sprong

Al kijkend naar de onderkant van het vliegtuig (zie foto) besef ik waar ik aan begonnen ben. Ik val nu daadwerkelijk vanaf drie kilometer hoogte naar de aarde. Het suizen van de wind overstemt alles, de angst is weg en ik heb door dat ik geen andere keuze heb dan gewoon genieten. Ik steek mijn armen en er ontsnapt een ongemakkelijk gejuich uit mijn keel.

Het voelt alsof je in een schilderij duikt, de kleuren van het Zuid-Afrikaanse landschap lijken samen te smelten. Na ongeveer dertig seconden klapt de parachute uit en vertraagt de val. Nu is het moment dat je zelf leert te sturen. Zwevend door de lucht ervaar je een gevoel van vrijheid en geluk. Het is een gevoel waar je makkelijk verslaafd aan kan raken.

Na een kwartier gezweefd te hebben komt de grond in zicht. Met een big smile op mijn gezicht land ik weer en 

lichtelijk bevend moet ik even gaan zitten om de hele ervaring tot me te nemen.

Skydiven in Zuid-Afrika, absoluut een aanrader!